شعری از دیوان ترکی استاد شهریار

باشقا بیر شئی ایسته مزدیم ( چیز دیگری نمی خواستم )

داها من اؤز الله هیمدان ( دیگر من از خدایم )

ائله بیر بهشت اولورسا ( اگر چنان بهشتی وجود داشته باشد )

قوجاغیندا بیر یاتایدیم ( در آغوشت می خوابیدم )

یئنیدن اوشاق اولورکن ( در حالی که دوباره کودکی می شدم )

سنیلن بیر آغلاشایدیم ( با تو می گریستم )

سنیلن قوجاقلاشایدیم ( دوباره بغلت می کردم )

بیرده من سنه چاتایدیم ( دوباره به تو می رسیدم )

بیر اوشاخلیغی تاپایدیم ( دوران کودکی را پیدا می کردم )

خان ننه آمان ، نولیدی ( خان ننه وای چه می شد ).........................ادامه مطالب

( سن ایله ن اوشاخلیق عهدین ) ( دوران کودکی را در کنار تو )

بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟ ( می دانی از خدا چه می خواهم من ؟ )

ائله بیر گونوم اولورسا ( اگر چنان روزی داشته باشم )

بو سؤزون یادیندا قالسین ( این حرفت را به خاطر داشته باش )

وئره جه ک نه ایستیور سن ( به تو هرچه می خواهی خواهد داد )

کی : بهشت ده ، الله ( که : خدا در بهشت )

خان ننه اؤزون دئییردین ( خان ننه خودت می گفتی )

..

سنیله گئدیب ، توکندی ( همراه تو رفت و تمام شد )

منیم او عزیزلیغیم تک ( همانند دوران عزیزی من )

او ده رین صفالی ایسته ک ( آن علاقه عمیق با صفا )

اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ ( دل من می گوید : نه نه )

داها کیمسه ده اولورمو ؟ ( آیا در کس دیگر پیدا می شود ؟ )

ائله ایستیلیک او ایسته ک ( آن علاقه و دوست داشتن )

...

قاپیب آرادان چیخاردین ( از چنگ او می قاپیدی )

منی ، سن آنام دؤیه نده ( هو وقت مادرم مرا می زد )

سن منه هاوار دوراردین ( از من حمایت می کردی )

ساواشان منه کیم اولسون ( هر کس دعوایم می کرد )

گئنه ده منی اؤپه ردین ( باز هم مرا می بوسیدی )

اؤزووی تمیزلیه ردین ( خودت را تمیز می کردی )

گئجه لی ، سو قیزدیراردین ( شب آب گرم کرده )

سنی من بلشدیره ردیم ( ترا آلوده می کردم )

یوخودا ( لولی ) آتارکن ( وقتی در خواب با گیش کردنم )

ایکیمیز شیرین یاتاردیق ( دو تائی چه شیرین می خوابیدیم )

آجی دونیانی آتارکن ( در حالی که دنیای تلخ را رها می کردیم )

نئجه باغریوا باساردین ( از جان و دل به آغوشم می کشیدی )

منی قوینونا آلاردین ( مرا در آغوشت به خود می فشردی )

گئجه لر یاتاندا ، سن ده ( شبها وقتی می خوابیدیم ، تو هم )

دؤشه نیب بیر آغلایایدیم ( می افتادم و گریه می کردم )

او آیاقلار اوسته ، بیرده ( دوباره روی آن پاها )

سنی بیرده من تاپایدیم ( دوباره تو را پیدا می کردم )

خان ننه جانیم ، نولیدی ( خان ننه جانم ، چه می شد )

گؤزوم آختارار همیشه ( همیشه چشمانم او را جستجو میکنند )

اوره گیمده بیر ایتیک وار ( در دلم گمشده ای هست )

بیله بیلمییه هنوزدا ( بفهمی و نفهمی هنوزهم )

تا یاواش – یاواش گؤز آچدیم ( تا به تدریج چشم باز کردم )

گونی ، هفته نی سایاردیم ( روز و هفته را می شمردم )

نئچه ایل بو اینتظارلا ( چند سال با این انتظار )

سنده کی گلیب چیخمادین ( تو هم که برنگشتی )

آقامین گؤزو دولاردی ( چشمان پدرم از اشک پر می شد )

آما هر کاغاذ یازاندا ( اما هر وقت که نامه می نوشتم )

منه سوقت آل گلنده ( وقتی برمی گردی ، برایم سوقاتی بیاور )

داها چیخمیشام قرآنی ( دیگر قرآن را تمام کردم )

کی یازیم سنه : گل ایندی ( که برایت بنویسم : حالا برگرد )

اوخویوب قرآنی چیخدیم ( قرآن را خواندم و تمام کردم )

ته له سیک روانلاماقدا ( با عجله در حال ازبرکردن )

سن اونی چیخینجا بلکی ( تا تو تمامش کنی ، شاید )

سن اوخی ، قرآنی تئز چیخ ( تو قرآن را بخوان و تمامش کن )

اوشاغی آپارماق اولماز ( نمی توان بچه برد )

امامین مزاری اوسته ( بر مزار امام )

دئدیلر : سنین کی تئزدیر ( گفتند : سفر تو زود است )

سونرا باشلادیم کی : منده ( بعد شروع کردم که : من هم )

هامییا آجیقلی باخدیم ( به همه اخم و تخم کردم )

هامیدان آجیق ائده ر کن ( در حالی که از همه قهر بودم )

بو سفر نولوبدو ، من سیز ( چه شده که به این سفر )

اؤزی هئچ یئره گئده نمه ز ( به هیچ کجا نمی تواند برود )

او ، من اولماسام یانیندا ( وقتی من پیشش نباشم ، او )

نئچه گون ائله چیغیردیم ( چند روزی فریاد کشیدم )

نئجه آغلارام یانیخلی ( چنان گریه جگر سوز می کردم )

سفری اوزون سفردیر ( سفری دراز در پیش دارد )

کی شفاسین اوردان آلسین ( تا شفایش را از آنجا بگیرد )

آپاریبلا کربلایه ( به کربلا برده اند )

دئدیلر کی : خان ننه نی ( جواب دادند : خان ننه را )

« هانی خان ننه م ؟ » سوروشدوم ( پرسیدم : خان ننه ام کو ؟ )

یئریوی ییغیشدیریبلار ( رختخوابت را جمع کرده اند )

قاییدیب گلنده ، باخدیم ( وقتی برگشتم ، دیدم )

باشیمی قاتیب اوشاقلار ( بچه ها سرم را گرم کردند )

من اوشاق ، نه آنلایایدیم ؟ ( من بچه ، از کجا می فهمیدم ؟ )

منی گه تدی آیری کنده ( مرا به دهی دیگر آورد )

نئجه من سنی ایتیردیم ! ( افسوس که ترا گم کردم ! )

بئله باشیوا دولانیم ( الهی دور سرت بگردم )